Witam, mam problem ktory sie zaczal rok temu. Doznalem wtedy kontuzji kolana, ktora mnie podlamala poniewaz wokol tego sportu krazylo cale moje zycie. Od tego momentu wiele osob a najbardziej dziewczyna zauwazyla ze nie jestem juz tak wesoly, skory do rozmow, chodze czesto przygnebiony i ogolnie ciezko mnie pocieszyc, nie chce zeby przez to rozpadly sie nasze relacje. Od dluzszego czasu tez mam tez dziwne mysli co bedzie jesli mnie zostawi, co bede wtedy robił, jak bardzo bede to przezywal, nawet jak jest dobrze miedzy nami. Sam sobie takim mysleniem sprawiam przykrosc ale nie potrafie tych mysli z siebie wyrzucic, a bardzo ja kocham i bardzo mi na niej zalezy i nie chcialbym przezywac sytuacji z tych moich "mysli". Chcialbym dodac ze najchetniej spalbym cale dnie, nie mam ochoty zazwyczaj zeby cos robic i ciezkocmi sie do czegos zebrac. Czy sa to objawy jakis choroby psychicznej lub zaburzen?