Dzień dobry,

tiki nerwowe mogą pojawiać się bez jakiejś konkretnej przyczyny. Zaburzenia tikowe mogą objawiać się w pewnym okresie życia (zazwyczaj podczas dojrzewania), po czym odnotowywane jest (najczęściej samoistne) ustąpienie tych mimowolnych czynności ruchowych. Tiki, które na jakiś czas zanikły, mogą jednak nawracać, nawet już w dorosłym życiu. Sytuacja taka może dotykać szczególnie pacjentów z zespołem Tourette'a. 

Przyczyną tików mogą być uwarunkowania genetyczne. Zauważyć można bowiem rodzinne występowanie tików nerwowych.

Kolejną przyczyną może być stres, niepokój.

Większość zaburzeń tikowych, pojawiających się przed osiągnięciem pełnoletności przez pacjenta, ustępuje samoistnie. 

Pacjent z tikami może zmniejszać częstość ich występowania poprzez redukcję czynników wyzwalających tego rodzaju ruchy. 

Powinien on unikać znacznego stresu, a w razie, gdy już go doświadczy – starać się z nim uporać. Pomocne w tym wypadku mogą być różnego rodzaju ćwiczenia relaksacyjne. 

Pacjenci powinni również unikać przemęczenia.

Zalecany jest ruch na świeżym powietrzu oraz zdrowa, bogata w witaminy i minerały dieta.

Jeśli tiki nerwowe nie ustępują lub jest się narażonym na duży stres z powodu wypadku bądź innych sytuacji, warto skorzystać z pomocy specjalisty psychologa lub neurologa, by wykluczyć objawy stresu pourazowego, epilepsji lub zespołu Tourette’a.

Dzień dobry,

tiki nerwowe mogą pojawiać się bez jakiejś konkretnej przyczyny. Zaburzenia tikowe mogą objawiać się w pewnym okresie życia (zazwyczaj podczas dojrzewania), po czym odnotowywane jest (najczęściej samoistne) ustąpienie tych mimowolnych czynności ruchowych. Tiki, które na jakiś czas zanikły, mogą jednak nawracać, nawet już w dorosłym życiu. Sytuacja taka może dotykać szczególnie pacjentów z zespołem Tourette'a.

Przyczyną tików mogą być uwarunkowania genetyczne. Zauważyć można bowiem rodzinne występowanie tików nerwowych.

Kolejną przyczyną może być stres, niepokój.

Większość zaburzeń tikowych, pojawiających się przed osiągnięciem pełnoletności przez pacjenta, ustępuje samoistnie.

Pacjent z tikami może zmniejszać częstość ich występowania poprzez redukcję czynników wyzwalających tego rodzaju ruchy.

Powinien on unikać znacznego stresu, a w razie, gdy już go doświadczy – starać się z nim uporać. Pomocne w tym wypadku mogą być różnego rodzaju ćwiczenia relaksacyjne.

Pacjenci powinni również unikać przemęczenia.

Zalecany jest ruch na świeżym powietrzu oraz zdrowa, bogata w witaminy i minerały dieta.

Jeśli tiki nerwowe nie ustępują lub jest się narażonym na duży stres z powodu wypadku bądź innych sytuacji, warto skorzystać z pomocy specjalisty psychologa lub neurologa, by wykluczyć objawy stresu pourazowego, epilepsji lub zespołu Tourette’a.

Tiki nerwowe mogą mieć związek z zaburzeniem pracy układu nerwowego lub mieć charakter na tle zaburzenia po jakimś traumatycznym przeżyciu. Najlepiej będzie udać się do neurologa lub psychiatry w celu wykonania badań. 

Pozdrawiam!