Porozmawiaj o zdrowiu, zaczerpnij porady - anonimowo i darmowo.
Dowiedz się wszystkiego o chorobach - poznaj ich przyczyny, objawy i leczenie.
Przyczyny i źródła nerwic
W nerwicy wpływy dziedziczne są śladowe, jest to zaburzenie typu egzogennego, czyli dominują przyczy środowiskowe (zewnętrzne wobec organizmu), takie jak niezdrowy tryb życia, przewlekły i ciągły, silny stres (stresujący zawód, praca z ludźmi), związany np. z piastowaniem odpowiedzialnego stanowiska (np. dyrektor szpitala czy kierownik bank, neurochirurg) i wynikająca z tego odpowiedzialność za życie ludzi (zawodowy kierowca, pilot samolotu, kapitan statku, etc.) i powierzone mienie.
Typy i rodzaje nerwic
Istnieje kilka głównych typów nerwic, a obecnie dominują te, w których na plan pierwszy wydostają się różne lęki: mogą to być budzące grozę niechciane myśli i wyobrażenia (nerwica natręctw), z którymi chory „walczy” bezskutecznie, może to być obawa o swoje i/lub bliskich zdrowie i życie (częste w hipochondrycznej postaci nerwicy), powraca też po kilkudziesięciu latach klasyczna „histeria”, związana z problemami kobiecości i męskości, przy czym istnieje męski odpowiednik tego typu nerwicy. Najczęstsza jest oczywiście „czysta” nerwica, w której silny nieraz niepokój (aż do paniki) wyrażają somatyzacje, czyli objawy rzekomo, pozornie somatyczne: może t być kołatanie serca, ścisk w gardle czy ściskanie w okolicy żołądka. Nerwica lubi wędrować przez ciało, tak, że raz pacjent czuje objawy w żołądku, a innym razem wyraża lęk przez ból głowy czy nawet pozornie odległe od psychiki bóle stawów i mięśni. Istnieją też „nerwice depresyjne”, czyli takie, gdzie na plan pierwszy wychodzą objawy depresyjne, jednak towarzyszy im niepokój, a czasem pobudzenie.
Terapia nerwic
Leczenie nerwic, których nazwa sugeruje, że są to „tylko nerwy”, podczas gdy nerwice wymagają terapii, ponieważ mogą się nasilać i dezorganizować życie osobiste i edukacyjno-zawodowe pacjentów, polega na podawaniu antydepresantów z grupy SSRI (selektywnych inhibitorów serotoniny) oraz psychoterapii. Przydaje się, zwłaszcza w fobiach społecznych (lęk przed grupą, przed występowaniem publicznym), terapia grupowa, a w fobiach indywidualnych (słynny „lęk przed pająkami”) indywidualna, która dociera nieraz daleko wstecz do źródeł zaburzenia, ale trwa to czasem miesiącami, a dawniej – latami. Na terapii pacjent uczy się badać swoje ciało w sposób nie-hipochondryczny, czyli nabywać umiejętności pracy z ciałem (przydaje się aerobik, fitness, siłowania) tak, aby odnajdywać prawdziwe sygnały, że coś się dzieje od sygnałów fałszywych. W nerwicach prawie wszystkie sygnały o chorobie somatycznej są fałszywe, a robione na żądanie pacjentów badania somatyczne konsekwentnie wykazują nieobecność chorób somatycznych. Leczenie benzodiazepinami nie powinno trwać dłużej niż miesiąc, ponieważ są to leki uzależniające, nieraz mocno. Istnieją już leki uspokajające i przeciwlękowe, które nie uzależniają.
