Witam. 2 lipca tego roku moja mama doznała ostrego zawału serca któremu towarzyszyły wymioty w związku z tym mama się zadławiła i nastąpiło zatrzymanie krążenia. Pech w tym, że wówczas w domu wraz z mamą był jedynie mój 12-letni brat. Wezwana karetka przyjechała dopiero po ok. 15 minutach. Lekarka od razu stwierdziła zgon bez próby podjęcia reanimacji, ponieważ miała już sine palce i usta. Po przywróceniu krążenia została przewieziona do szpitala na zabieg wstawienia stentów i przewieziona do innego szpitala na oddział intensywnej terapii. Przez pierwszy tydzień pobyty była podłączona do respiratora oraz wybudzania i usypiana 3-krotnie. Po ostatnim wybudzeniu mama nie odzyskała świadomości, tak twierdzą lekarze. Miała wykonaną tomografię, która nie wykazała żadnego obrzęku mózgu. Rehabilitan zaczął przychodzić do mamy po naszej prośbie po okresie 2 miesięcy od zdarzenia. Prosilismy również o wykonanie rezonansu magnetycznego jednak w momencie, kiedy badanie miało być wykonane, okazało się, że nerki pracują za słabo i można ewentualnie wykonać rezonans bez podawania kontrastu. W ostatnim czasie mama przestała trawić podawany jej pokarm. Jednak momentami odnosimy wrażenie, że mama jest świadoma tego co się z nią dzieje i gdzie jest, otwiera oczy gdy tylko słyszy dzwonek domofonu na OIOM, czasami odpowiada też oczami, zdarza się jej także płakać. Jednak zazwyczaj mama wodzi wzrokiem po sali, rzadko skupiając wzrok na nas. I tu moje pytanie czy jest to stan wegetatywny czy może stan minimalnej świadomości? Czy jest jakaś możliwość by pomóc jej wrócić do pełni świadomości? Proszę o jakąkolwiek odpowiedź, ponieważ, lekar, e jak mantre powtarzają, że nie ma szans a my odchodzimy od zmysłów. Pozdrawiam